گراند هتل قدیمیترین هتل ایران و از آثار معماری اواخر دوره قاجاریه است. این هتل بدست یک مهاجر قفقازی به نام باقر خان به مساحت ۱۳۰۰ متر مربع در خیابان لالهزار جنوبی ساخته شد. الگوی پذیرایی در این هتل، از روش پذیرایی در هتلهای اروپایی الهام گرفته شده بود.
گراند هتل در خیابان لالهزار تهران، محل اجرای نمایشنامههای میرزاده عشقی، شعرخوانیهای عارف قزوینی و اجراهای قمرالملوک وزیری و روحانگیز بود. پیش از گراند هتل، اتباع خارجی که به ایران سفر میکردند جهت اقامت به سفارتخانههای کشور متبوع خود میرفتند یا به بعضی از خانههای شمال تهران که به پانسیون تبدیل شده بودند مراجعه میکردند
هتل تا پایان دوره رضا شاه اعتبار خود را حفظ کرد، تا نیمه های محمدرضاشاه به کار خود ادامه داد و بعد از رونق آن کاسته و تعطیل گردید. علی حاتمی که مدل این هتل را چند کیلومتر دور تر از تهران ساخت و دوباره نامش را بر سر زبانها انداخت ولی دیگر کسی از خود گراند هتل سراغی نگرفت.
امروزه این عمارت تاریخی در قبضه فروشندگان لوازم الکتریکی است که چند سالی است جانشین خیاطان و تریکوبافان در این ساختمان شدهاند. آجرکاری های ظریف هتل یکسر زیر سیمان رفته و بالکنهایش از لوازم برق ساختمان انباشته شده است.
فروشندگان میان کف و سقف بلند اتاقها، تاق زده و مغازه را دوبلکس کردهاند. دیوارهای رو به راهرو را نیز برداشتهاند و درهای قدی شیشهای گذاشتهاند. حیاط داخلی گراند هتل که یک زمان برای خودش باغچه مصفایی بود، اینک بارانداز کالا است.